فعال سیاسی و پناهنده سیاسی، دو اصطلاحی هستند این روزها در ادبیات سیاسی به وفور از آن استفاده میشود. فعالان سیاسی که در رژیم‌های دیکتاتوری مثل ایران فعالیت میکنند، همیشه در معرض خطر دستگیری و شکنجه و حتی اعدام قرار دارند و در بسیاری موارد حجم فشار‌ها و اذیت و آزار‌ها چنان بالاست که گاه فعالان و کنشگران سیاسی برای حفظ جان و ادامه فعّالیّت‌های خود ناگزیر به جلای وطن میشوند.در سه‌ دهه اخیر، خروج از کشور و پناهندگی به غرب و آمریکا از جمله روش‌های رایج و متداولی میباشد.

برای مبارزه کردن با یک حکومت توتالیتر و غیر دمکراتیک، تکیه صرف به نافرمانی‌های مدنی و مبارزات مسالمت آمیز نه تنها لزوما نمیتواند نتیجه مطلوبی-تغییر رژیم و استقرار دولت دمکراتیک- را که مد نظر مبارزان و آزادیخواهان می‌باشد را به دنبال داشته باشد بلکه در مواردی میتواند تحت تاثیر شرایطی خاص(اصلاح طلبی حکومتی) منجر به نقض غرض و تثبیت وضعیت حکام توتالیتر و استمرار حکمرانی ظالمانه آنان نیز شود.